Φτου κι από την αρχή
(Το παρόν αποτελεί ακριβές απόσπασμα από το βιβλίο της Κας Γιολάντα Τσορώνη – Γεωργιάδη, με τίτλο «γιατί το λέμε έτσι…», Εκδόσεις ΩΡΙΩΝ, 2007).
Όταν στα σχολεία των Βυζαντινών τα παιδιά τελείωναν την καλλιγραφία τους, έδιναν στο δάσκαλο την πλάκα για να την διορθώσει. Μετά την διόρθωση ο δάσκαλος ζητούσε από τα παιδιά να την ξαναγράψουν. Επειδή πολλές φορές δεν είχαν σφουγγάρι, έσβηναν την πλάκα με τα δάχτυλα, αφού προηγουμένως τα έφτυναν. Από τότε, επικράτησε η φράση “φτου κι απ’την αρχή” να λέγεται για περιπτώσεις που η προσπάθεια πρέπει να επαναληφθεί.
