(Το παρόν αποτελεί ακριβές απόσπασμα από το βιβλίο της Κας Γιολάντα Τσορώνη – Γεωργιάδη, με τίτλο «γιατί το λέμε έτσι…», Εκδόσεις ΩΡΙΩΝ, 2007).
Διακυβεύω
Στην αρχαιότητα, κύβοι λέγονταν τα ζάρια. Από το ουσιαστικό προέκυψε το ρήμα κυβεύω (=παίζω ζάρια). Το ρίξιμο των ζαριών αποτέλεσε από τα παλιά εκείνα χρόνια είδος τυχερού παιχνιδιού η έκβαση του οποίου, όπως και κάθε άλλου, εξαρτιόταν αποκλειστικά από την τύχη και όχι από τις ικανότητες του παίκτη. Έτσι, το μεταγενέστερο ρήμα διακυβεύω προσέλαβε τη σημασία του ριψοκινδυνεύω, τα παίζω όλα για όλα.
