Μποϊκοτάζ
(Το παρόν αποτελεί ακριβές απόσπασμα από το βιβλίο της Κας Γιολάντα Τσορώνη – Γεωργιάδη, με τίτλο «γιατί το λέμε έτσι…», Εκδόσεις ΩΡΙΩΝ, 2007).
Μποϊκοτάζ και μποϊκοτάρισμα ονομάζεται ως επί το πλείστον ο εμπορικός αποκλεισμός. Ο όρος προήλθε από το όνομα του Άγγλου λοχαγού Μπόυκοτ (James Boycott), διαχειριστή των κτημάτων του κόμη Ερν στην Ιρλανδία.
Το 1880 οι ενοικιαστές των κτημάτων αυτών αναγκάστηκαν, λόγω της σκληρής συμπεριφοράς του Μπόυκοτ απέναντί τους, να συνασπιστούν με τους υπόλοιπους γαιοκτήμονες και να συστήσουν στους Ιρλανδούς να μην του προσφέρουν την προσωπική τους εργασία ούτε να αγοράζουν ούτε να διαπραγματεύονται την πώληση των προϊόντων των κτημάτων του Ερν. Οι εργάτες του Μπόυκοτ τον εγκατέλειψαν, ενώ αναφέρεται ότι εμποδίστηκε η παράδοση της αλληλογραφίας και των τροφίμων στο σπίτι του.
Σήμερα το μποϊκοτάζ αποτελεί διεθνή όρο, που δηλώνει τον, κατόπιν συμφωνίας ατόμων ή κρατών, εμπορικό κυρίως αποκλεισμό άλλων ατόμων ή κρατών γεωργικής, βιομηχανικής κλπ, παραγωγής. Αν και καθιερώθηκε τους δύο τελευταίους αιώνες - ιδιαίτερα μεταξύ των αναπτυγμένων βιομηχανικά κρατών - εν τούτοις υπάρχουν αναφορές που αποδεικνύουν ότι εφαρμοζόταν και στα αρχαία χρόνια. Οι Αθηναίοι, λόγου χάρη, απαγόρευαν στους Μεγαρείς να χρησιμοποιούν τα λιμάνια που κατείχαν και γενικότερα να συναλλάσσονται με την αγορά της Αττικής. Το συγκεκριμένο ψήφισμά τους ήταν μια μορφή αυτού που σήμερα αποκαλούμε “μποϊκοτάζ”.
